در ابتدا چندان به این موضوع توجه نمی‌کنیم ولی به‌تدریج نگران‌کننده می‌شود ... بدترین احساس، احساس عجزی است که والدین در کمک به کودکانی دارند که هیچ‌چیز آرامشان نمی‌کند. در ادامه به نکات و توصیه‌هایی اشاره می‌کنیم که برای کمک به فرزند شما در این مرحله گذار می‌تواند مفید باشد.
چرا این‌قدر غم و اندوه؟
گریه نوزاد در شب معمولاً مربوط به «اضطراب شبانه» است که از گریه هنگام گرسنگی و یا درد کاملاً متمایز است. به نظر می‌رسد که فرزندتان بسیار عصبانی است و می‌تواند از ۱۰ دقیقه تا یک ساعت و حتی بیشتر گریه کند. این حالت معمولاً در پایان روز و قبل از تاریک شدن هوا رخ می‌دهد.
نباید بیش از اندازه خود را نگران این مسئله بکنید، چراکه چندان هم جدی نیست. گریه کردن به این شکل به این معنی نیست که کودک شما بهانه‌گیری می‌کند و بدقلق است. بلکه این حالت و گریه نشان از عادت آن‌ها به برنامه‌ای مشخص دارد؛ چراکه در رحم مادر این موقع از روز زمانی بود که جنین بیشتر از هر وقتی پرانرژی و سرحال است. بعلاوه ممکن است تشخیص صبح و شب برای او مشکل باشد و شاید گریه کردن تنها راه‌حل او برای عادت کردن به این چرخه جدید خواب و بیداری باشد.
برخی از متخصصین اطفال بر این باورند که گریه نوزاد در شب به او کمک می‌کند تا تمامی استرس و اضطراب جمع شده ناشی از یک روز طولانی و پر از هیجان‌ها و احساسات جدید را رها کند. به‌هرحال نباید فراموش کنیم که گریه تنها راه ارتباطی کودکان است.
این مرحله موقت است و خیلی سریع می‌گذرد.
نگرش صحیح
چیزی به‌عنوان یک راه‌حل معجزه‌آسا که برای همه جواب بدهد، وجود ندارد. هر کودک از دیگری متفاوت است و این وظیفه شماست که بهترین راه‌حل را برای آرام کردن فرزندتان پیدا کنید. یک نکته حتمی است و آن هم این که او به آغوش گرم شما نیازمند است، بنابراین هرگز او را با این منطق که بالاخره خودش آرام می‌شود به حال خود رها نکنید. کودک شما باید از این طریق احساسات خود را بیان کند و از استرس خالی شود تا بتواند با شرایط جدید وفق یابد، بنابراین نباید تلاش کنید تا او را به هر قیمتی که شده ساکت و آرام کنید.
یک راهکار این است که او را در آغوشتان بگیرید و خیلی ملایم در گوش او زمزمه کنید. بعضی از کودکان را باید در آغوش گرفت و راه برد یا درون گهواره کمی تکان داد، برخی دیگر هم با ماساژ و یا حمام آرام می‌شوند. این کار را انجام دهید و بعد از چند دقیقه او را در تختخوابش بگذارید. اگر همچنان بی‌قراری می‌کرد، مطمئن باشید که طبیعی است؛ چراکه کودکان در این سن معمولاً شبشان را با بی‌قراری شروع می‌کنند. خیلی زود هم خوابشان خواهد برد.
شاید اوایل خیلی وسوسه شوید که او را در آغوش خود بخوابانید، اما فراموش نکنید که بعد از چند هفته اول لازم است زمانی‌که هنوز بیدار و هوشیار است او را به اتاقش ببرید تا در تختش بخوابد. خود به خود و در همین حال که مشغول مکیدن شستشان هستند و اسباب‌بازی موردعلاقه‌شان هم در بغلشان است خوابشان خواهد برد.
در این مرحله آرامش خود را حفظ کنید، در غیر‌این‌صورت فرزندتان نیز متوجه نگرانی و اضطراب شما می‌شود و همین ناراحتی و بی‌قراری او را دوچندان می‌کند. صبور باشید، چراکه برخی از کودکان برای عادت کردن به وضعیت جدید به زمان بیشتری احتیاج دارند، از چند هفته گرفته تا چند ماه!
دیدگاه
«هر روز عصر، دخترم برای ساعت‌ها بدون توقف گریه می‌کرد. برای اینکه او را آرام کنم، او را در آغوشی می‌گذاشتم و دورتادور خانه با او می‌گشتم و خیلی آرام با او حرف می‌زدم. این کار خیلی خوب جواب می‌داد و در این حالت دست‌هایم نیز آزاد بودند و می‌توانستم شام را آماده کنم».
**این مطالب صرفاً جهت افزایش اطلاعات عمومی کاربران است و هرگز جایگزین توصیه‌های پزشک، انجمن‌های علمی و سایر منابع معتبر نمی‌باشد. ازآنجاکه هر مادر و کودک از مادر و کودک دیگر متفاوت است، کلیه آمار و ارقام ارائه شده در این وبسایت می‌تواند با توصیه پزشک برای هر مادر و کودک متفاوت باشد.
