همانطور که کودک بزرگ‌تر می‌شود، یاد می‌گیرد که هویت خودش را شکل بدهد و خود را به‌عنوان شخصی مستقل فرض کند. پس از یک‌بار گوش دادن به حرف‌های شما، به شما نشان می‌دهد این اوست که تصمیم می‌گیرد! و اصلا آسان نیست که بفهمید چه زمانی باید تسلیم شوید و به خواسته او توجه کنید.
از اولین جدایی تا مستقل شدن کودک
در حدود ۸ ماهگی، کودک به فردیت خود و مادرش پی می‌برد. که این امر می‌تواند نگرانی‌های بسیاری را با خود به‌همراه داشته باشد؛ بعلاوه، زمانی که او را تنها می‌گذارید یا افراد جدید را می‌بیند، گریه می‌کند. این پدیده را به‌عنوان اضطراب جدایی می‌شناسند. از این به بعد است که فرزند شما به‌تدریج با مفهوم دیگران آشنا می‌شوند.
حدود ۱۸ ماهگی، فرزند شما قادر است خود را در آینه تشخیص دهد و به‌صورت کامل ببیند: مرحله‌ای تعیین‌کننده در شکل‌پذیری «خود». همچنین این امر آغازگر دوره نه گفتن نیز هست. وقتی از او می‌خواهید دوش بگیرد (که معمولا این کار را دوست دارد)، تا کاپشن خود را بپوشد، تا غذایش را بخورد، هر بار می‌گوید «نه». آرامش خود را حفظ کنید.
این مرحله بیش از آنکه نشانه انکار باشد، بیانگر قدرت است. فرزند شما از فردیت خود آگاه شده است و می‌خواهد شما هم آن را به‌رسمیت بشناسید. تابه‌حال، این شما بودید که برای او تصمیم می‌گرفتید، اما او حالا نظر شخصی خودش را دارد! در ادامه مروری مختصر خواهیم داشت به سال‌های نوجوانی پیش رو!
چگونه به مستقل شدن کودک واکنش نشان بدهیم؟
در دوره مستقل شدن کودک باید به خواسته‌های او گوش کنید، بدون این‌که هربار به تمامی خواسته‌های آن‌ها پاسخ بدهید، تمامی این‌ها نشان دهنده رشد طبیعی فرزند شما است. اگر فرزند شما اجازه نمی‌دهد در لباس پوشیدن به او کمک کنید، در نظر داشته باشید که به تنهایی لباس پوشیدن برای او کمی زمان می‌برد، اما بعداً با تکیه بر همین مهارت او در وقت شما صرفه‌جویی خواهد شد. برای این‌که لباس پوشیدن برای فرزند شما آسان‌تر شود، لباس‌هایی را انتخاب کنید که پوشیدنشان آسان باشد (بدون دکمه یا زیپ‌دار)، کفش‌های بدون بند و برای غذا خوردن از قاشق و چنگال پلاستیکی، تا بتواند به‌تنهایی غذا بخورد.
شما همیشه باید صبور و استوار باشید – نباید چیزی را که دیروز به او اجازه دادید استفاده کند، فردا ممنوع کنید و بالعکس _ بدون این‌که عصبانی شوید باید در تصمیمات خود قاطع باشید. حمام رفتن ضروری است، خواه فرزند شما آن را دوست داشته باشد خواه نه. تعریف قوانین و اجرای آن به‌عنوان والدین بر عهده شما است. اگر فرزند شما می‌خواهد خودش لباس بپوشد ایرادی ندارد، البته تا وقتی که کاپشنش را بپوشد، چراکه هوای بیرون سرد است. اگر دوست دارد ۵ دقیقه بیشتر تاب بازی کند، ایرادی ندارد و مادر باید کنار او بایستد و بعد از ۵ دقیقه، دیگر وقت رفتن است.
مشکلات و دردسرهای شام خوردن!
هربار که غذای جدیدی به فرزند خود معرفی می‌کنید، همان جواب همیشگی را می‌شنوید: «نه، من این غذا رو دوست ندارم» بین ۲ تا ۱۰ سالگی، ۷۵% از کودکان چنین واکنشی را از خود نشان می‌دهند که اصطلاحاً ترس از غذا گفته می‌شود.
برای کودکان طبیعی است آنچه را که دوست دارند بخورند، اما مهم، داشتن برنامه غذایی متعادل است. اجبار فرزندتان به خوردن هیچ فایده‌ای ندارد و برعکس عمل می‌کند! اگر از خوردن ماهی یا گوشت امتناع می‌کند، می‌توانید به‌جای آن به او یک بشقاب گوشت پخته شده به‌همراه سبزیجات بدهید.
تبدیل به الگو شدن بسیار مهم است. نه تنها نخود سبز را دوست دارید بلکه عاشق آن هستید! یک راهکار دیگر این است که با یکدیگر خرید کنید و از فرزند خود در آماده کردن غذا کمک بگیرید. از این طریق او به مشارکت خود در آشپزی افتخار می‌کند و تا آخرین ذره آن را می‌خورد.
دیدگاه
نیکولا، مادر سلیا:
« دختر من در ۲ سالگی تصمیم گرفت که خودش لباس‌هایش را برای پوشیدن انتخاب کند، پس ما با یکدیگر توافق کردیم. من گفتم بله تا جایی که یک دست لباس را از بین دسته‌ای که من بیرون می‌کشم انتخاب کنی می‌توانی همان چیزی را بپوشی که انتخاب کردی. اینطوری مطمئنم هر چیزی که انتخاب می‌کند به او می‌آید»!
«دخترم همیشه درباره غذا سخت‌گیری می‌کرد». شروع غذای تکمیلی او خیلی سخت گذشت و تمام کاری که انجام می‌داد، ایرادگرفتن از غذا بود. فقط چیزهایی را درست می‌کنم که او دوست دارد که شامل پاستا، سالمون، نخود سبز، پنیر فرآوری شده و پودینگ شکلات است! گاهی اوقات سعی می‌کنم با اضافه کردن گوشت چرخ کرده به پاستا، پنیر آب‌شده به پوره سبزیجات و اضافه کردن چندتا هویج به نخودسبز تقلب کنم. با این کار به‌تدریج به غذاهای دیگر نیز عادت می‌کند»
**این مطالب صرفاً جهت افزایش اطلاعات عمومی کاربران است و هرگز جایگزین توصیه‌های پزشک، انجمن‌های علمی و سایر منابع معتبر نمی‌باشد. ازآنجاکه هر مادر و کودک از مادر و کودک دیگر متفاوت است، کلیه آمار و ارقام ارائه شده در این وبسایت می‌تواند با توصیه پزشک برای هر مادر و کودک متفاوت باشد.
